به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی
میای دارم چو جان صافی ، صوفی میکند عیبش
خدایا هیچ عاقل را ، مبادا بخت بد روزی
شعر: حافظ
خواننده و آهنگساز: محمدرضا شجریان