به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل
چه فکر از خبث بد گویان میان انجمن دارم
سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی
چو اسم اعظمم باشد چه باک از اهرمن دارم
این تصنیف که از ساخته های حسین علیزاده میباشد در دستگاه نوا قرار دارد و بنا بر گفته ی خود ایشان از آهنگی قدیمی الهام گرفته شده که به این صورت درآمده است. شعر این تصنیف برای استاد سخن حافظ میباشد که در غزلی با مطلع "
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم"
این اشعار را میتوان یافت.
در زیر این تصنیف با سنتور اجرا میشود. که البته بر خلاف اجرای اصلی در نوای سل اجرا میشود تا هماهنگی بین قطعات ضبط شده در این سایت از بین نرود و همچنین برای هنرجو راحت تر باشد.
وزن این تصنیف به صورت لنگ یا 5/8 هست و تمپوی قطعه با نواخته ی اصلی هماهنگ شده است.