هرلبخندت با من گوید دل مده به دست غم دراین عالم
بنشین با عشق تا گل رویـد زین شب خزانی

تـا که از نگاه تـو ، نـور شادی می‌بـارد
دل ز مهربانیت ، شور و شادی‌ها دارد
با تو خزان من بهاران
با تو شوم ستاره باران از
نور افشانی
چه بخواهی ، چه نخواهی
دل عاشق ، ره تـو پوید
به هر نشانی

دل و جان سرمست از شوق نگاه تو
همه جا حیرانم دیده به‌راه تو
که بدین روح‌افزای
زیبایی ، رویایی
چون بهشت جاودانی

چه شود گر ، بازآیی ، چون نفس ، باد سحر
می‌رسدم ، جان دگر ، دیده کشد ، سوی توپر
همسفرم ، شو ، که می‌توانی
پر و بالم را ، با دیدارت ، کی بگشایی
تب و تابم را ، با لبخندت ، کی بنشانی
بایادت سرمستم ، ای نگار آسمانی
یادم‌کن تا هستم ، ای امید زندگانی