گر گویم سروش نبود سرو خرامان
این قسم شتابان ، چون کبک خرامان
ور گویم گل ، پیش تو گل همچو گیاهی
الهی ! تو گواهی ، خدایا تو پناهی!
این نیست مگر آینه لطف الهی
الهی! تو گواهی ، خدایا تو پناهی!
صد بار گداییش به از منصب شاهی
الهی ! تو گواهی ،خدایا تو پناهی!
شعر و آهنگ : عارف قزوینی
دستگاه شور آواز افشاری
(اولین ترانه عارف در سن هجده سالگی سال 1315 در رشت به عشق یک دختر ارمنی)