پیش ملل شرمندگینام گشته زین رو
ما را از این شرمنده تر کردی نکردی
در سایه ی این شاخ هرگز گل نروید
باتیشه قطع این شجر کردی نکردی)2
تصنیف بیستم عارف در بیات ترک یا زند در 1338 وقتیکه از استانبول به تهران آمد و در کمال تنهایی در بیابان مورچه خورد اصفهان که شکارگاه صفویه بوده برای وحشیت و بی حقیقتی جنس بشر گفته است. بعدا در 6 شعبان 1342 این تصنیف را به شکل بالایی تغییر داد و در کنسرتی در تهران به مناسبت نهضت جمهوری خواند.