دانشنامه سنتور

نرگس مستی به رویت همچو ماه

چشم بدت دور

ابرو پیوستی دو چشمانت سیاه

رشک رخ حور

من ندانستم از اول)2

که تو بی مهر و وفایی

عزیز من که تو بی مهر و وفایی

وعده کردی)2 لب لعلت را ببوسم

لب لعل نمکینت به مثال غنچه ی تر

دیشب بر ما بود بر ما بود یار من

چقد با صفا بود با صفا بود یار من

بتا بتا مجنون و مفتونم

من از غم تو

بتا بتا دیده چو جیحونم

من از غم تو

آسمان هر شب به ماه

آسمان هر شب به ماه خویش و نازد می نداند

تا سحرگه خفته با یک

صورت گر نقاش چین)2

رو صورت یارم ببین)2

یا صورتی)2 برکش چنین

یا ترک و کن صورت گری)2

اهل ایران همگی دست به دعا بردارید)2

ز برای شه ایران که سلامت باشد)2

انشالا سلامت باشد

آی شه ما رفته سحر

نگارا نگارا این همه قهر و غضب چیست

این همه قهر و غضب چیست

دلت بر )2 ما نمیسوزد سبب چیست

میرزا علی اکبر شاهی از نوازندگان بنام دوران قاجار است که شاگرد محمد صادق خان بوده است. از او صفحه ای پر شده که در دستگاه شور نوازندگی میکند و نام صفحه دلاواز نامیده شده است. این اثر در آلبوم "صد سال سنتور" بازیابی شده است. 

از شاگردان او تنها ابولحسن صبا در تاریخ موسیقی ثبت شده است.

حبیب سماعی در ابتدا با ساز پدر ضرب می‌گرفت و چون هنوز آن اندازه بزرگ نشده بود که بتواند تمبک را در دست بگیرد، ضرب را روی بالش می‌گذاشت و ساز پدر را همراهی می‌کردو به این طریق با یکی از مهمترین ارکان موسیقی یعنی «وزن» - که امروز به آن ریتم می‌گویند- آشنا شد. در شش سالگی پدر کم کم حبیب را با ساز سنتور آشنا تر می سازد و او را تحت تعلیم قرار می‌دهد. می‌گویند در ده سالگی ساز حبیب کاملاً شنیدنی بوده و استادان زمان او را تحسین می‌کرده اند. او در دوازده سالگی با استادان معروف موسیقی زمان خود مثل آقا حسین قلی و نایب اسدالله در یک مجلس ساز می نواخت.