امشب به بر من است و آن مایه ناز

یارب تو کلید صبح و در چاه انداز

ای روشنی صبح و به مشرق برگرد

ای ظلمت شب با من غم دیده بساز

باشد از لعل تو یک بو

باشد از لعل تو یک بوسه تمن ( تمنای دلم )

خدا وایُ دلم

جانم وایُ دلم

به ملازمان سلطان)2

که رساند این دعا را)2

که به شور پادشاهی)2

ز نظر مران گدا را)2

ای تیر)2 غمت بر دل عشاق و نشانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

تا کی)2 به تمنای وصال تو یگانه

اشکم)2 شود از هر مژه چون سیل و روانه

ایرانی به سرکن خواب مستی
برهم زن بساط خود پرستی
که چشم جهانی سوی تو باشد
چه از پا نشستی

( در فــــکر)3 تــو بــودم کـــــه ( یـــکی حلـــقــه بــه در زد)3

( گفتم گفتم صنما ، قبله نما بلکه            ( تو باشی)3 ( تو بــــــاشی)3

مارا همه شب نمی برد خواب)2

ای خفته ی روزگار و دریاب)2

مارا همه شب نمی برد خواب)2

ای خفته ی روزگار و دریاب)2

افتخار همه آفاقی تو منظور منی ، تو منظور منی

 شمع جمع همه عشاقُ به هر انجمنی ، به هرانجمنی

  به سر زلف پریشان تو دلهای پریش

همه خو کرده ، چو عارف به پریشان سخنی ، پریشان سخنی

در بهار اميد بايد آنچه روييد
از دريچه دل ديده چيد و بوييد
در کنار گلزار از شراب گلنار
يک دو جامي و چند بوسه از لب يار
گو فلک نباشي آسمان بپاشي