نمایش موارد بر اساس برچسب: حبیب سماعی

به گزارش ایلنا، «طلیعه کامران» نوازنده پیشکسوت سنتور، شاعر و نقاش که ماه گذشته به‌علت نارسایی کلیه در بیمارستان بستری شده بود، صبح امروز ۲۴ اسفند ماه درگذشت.

خنیاگر منتشر کرد:
کتاب ضربی‌های حبیب سماعی براساس اجرای مجید کیانی، نگارش و آوانگاری شهاب مِنا (به همراه لوح فشرده اثر).
نوشته پشت جلد کتاب:
«آلبوم ضربی‌های حبیب سماعی، دارندۀ لوح سپاس به‌عنوان اثر برگزیدۀ صوتی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1377، حاوی بیست قطعه از ضربی‌های پدر سنتورنوازی معاصر ایران، حبیب سماعی (1325_ 1280) است که اکثر آنها در دهۀ چهل و پنجاه با تحقیق میدانیِ مجید کیانی از طریق برخی شاگردان حبیب سماعی (قباد ظفر، مرتضی عبدالرسولی، نورعلی برومند و مهدی ناظمی) گردآوری شده و پس از تنظیم و بازنوازی آنها توسط مجید کیانی در سال 1369 توسط شرکت ایران‌صدا انتشار یافته است. در کتاب حاضر این آثار برای اولین‌بار و

حبیب سماعی در ابتدا با ساز پدر ضرب می‌گرفت و چون هنوز آن اندازه بزرگ نشده بود که بتواند تمبک را در دست بگیرد، ضرب را روی بالش می‌گذاشت و ساز پدر را همراهی می‌کردو به این طریق با یکی از مهمترین ارکان موسیقی یعنی «وزن» - که امروز به آن ریتم می‌گویند- آشنا شد. در شش سالگی پدر کم کم حبیب را با ساز سنتور آشنا تر می سازد و او را تحت تعلیم قرار می‌دهد. می‌گویند در ده سالگی ساز حبیب کاملاً شنیدنی بوده و استادان زمان او را تحسین می‌کرده اند. او در دوازده سالگی با استادان معروف موسیقی زمان خود مثل آقا حسین قلی و نایب اسدالله در یک مجلس ساز می نواخت.

صبح شد باز وای بر من و دل)2

طی نشد راز وای بر من و دل

آنچه او میکند خدا نکند)2

گر کند باز وای برمن و دل

شبی یاد و دارم که چشمم نخفت)2

شنیدم که پروانه با شمع بگفت

که من عاشقم گر بسوزم رواست)2

تورا گریه و سوز و زاری چراست)2

نازار دلـــی را که تـــو جانــش باشی

معـــشوقـــه پـــیـدا و نهانــش باشــــی

(زان میــتــرسم کــه از دل آزاری تــــو)2

(دل خون شود و تو در میانش باشی)2

استاد حبیب سماعی،(۱۲۸۰ - ۱۳۲۵)، استاد برجسته سنتور بوده‌است.

وی در خردسالی به خواست پدر ضرب را فراگرفت و چون هنوز آن اندازه بزرگ نشده بود که بتواند تمبک را در دست بگیرد، ضرب را روی بالش می‌گذاشت و ساز پدر را همراهی می‌کرد. ولی از سن ۱۲ سالگی به نواختن سنتور پرداخت.