با روشی تحلیلی آوانگاری شده‌اند. ضربی‌های حبیب در نواخته‌های مضبوط شاگردان حبیب از سادگی بیشتری برخوردارند حال‌آنکه در بازنوازی مجید کیانی با تزئینات و آرایه‌های بیشتر اجرا شده‌اند و در آوانگاری حاضر نیز جزئیات اجرا جهت بررسی نحوۀ به‌کارگیری امکانات سنتور در تزیین و غنی‌کردن بافت اصلیِ نغمات ثبت شده‌اند. برای نخستین‌بار در نگارش قطعات ضربی موسیقی ایرانی، در آوانگاری این کتاب با حذف میزان‌بندیْ اجزای ملودی (فیگور، موتیف‌ و فراز‌،‌ مشابه حرف، کلمه و جملۀ ساده یا مرکّب در کلام) با علائم و روشی خاص از هم تفکیک شده‌اند. این روش به ماهیت سنّت شفاهی آموزش موسیقی در ایران_ که بر آموزش موتیف به موتیف (واژه به واژه) مبتنی است_ نزدیک‌‌ است. رسم‌الخط نگارش نت‌ها در این کتاب نیز از تجزیه‌و‌تحلیل مجموع رسم‌الخط‌های به‌کار رفته در کتب سنتور استخراج، و مواردی از آن برای اولین‌بار توسط آوانگار ارائه شده‌اند. پایان کتاب حاوی مصاحبه‌ای مشروح با مجید کیانی دربارۀ نحوۀ گردآوری و تنظیم هریك از قطعات و نیز معرفی دیگر آثار صوتیِ منتشرشده از او دربارۀ حبیب سماعی است.»