خود از برآمدگان شیوۀ سنتورنوازی نوین اردوان کامکار است بر آن داشته تا به‌طور اختصاصی تمرین‌هایی تکنیکی برای تقویت توانایی نوازنده در اجرای انواع پاساژ با سنتور بنگارد. نسخۀ پیشین این کتاب که در سال 1388 منتشر شده بود اکنون با ویرایش‌هایی بدین‌شرح ارائه شده است: تمام درس‌ها که پیش‌تر در گام ماهور فا نوشته شده بودند به شور سُل_ که کوک غالب سنتور نُه‌خرک در آموزش است_ منتقل، تنظیم و مجدداً مضراب‌گذاری شده‌اند؛ در یک‌سوم از تمرین‌ها دو الگوی مضرابی ارائه شده که تمرین با هر دو الگو برای تقویت دست هنرجو مفید است؛ تمرین‌ها از ساده به دشوار مرتب شده‌اند چنان‌که اجرای درس‌های آخر که ترکیبی از آرپژ و پاساژ هستند دشوارتر است.
تمرین‌های کتاب را می‌توان از هر گام دیگر با تُنیک سُل (مانند ماهور سُل، اصفهان سُل، نوای سُل و چهارگاه سُل) نیز نواخت همان‌طور که در لوح فشردۀ همراه کتاب در کوک خوش‌صدای ماهور سُل نواخته شده‌اند.
تمرین‌های پاساژ در کتاب حاضر برای تمام سازهای زخمه‌ای و آرشه‌ای و حتی بادی نیز قابل استفاده است.
دوشنبه, 08 شهریور 1395 00:03
انتشار کتاب «لاچین: تمرین‌های پاساژ برای سنتور» به همراه لوح فشردۀ صوتی، نگارش و اجرای محمد خالقی
نوشته شده توسط شهاب منا
کتاب لاچین: تمرین‌های پاساژ برای سنتور
نشر خنیاگر منتشر کرد:
کتاب «لاچین: تمرین‌های پاساژ برای سنتور» به همراه لوح فشردۀ صوتی، نگارش و اجرای محمد خالقی
نوشتۀ پشت جلد کتاب:
پاساژ یا عبارت گذر برای انتقال ملودی از نتی به نتی دیگر به فاصلۀ گسسته به‌کار می‌رود. اجرای عبارت گذر در ردیف موسیقی ایرانی به‌صورت حرکت‌های پله‌ای (سکانسی) متداول است. از اوایل قرن حاضر، اجرای گام‌وار پاساژ (با نواختن پشت‌سرهم نت‌ها) به تأثیر از موسیقی غربی در موسیقی ایرانی آغاز شد و در نواختن سنتور، به دلیل توانمندی تکنیکی بیشتر، بیش از سایر سازهای موسیقی دستگاهی رواج یافت. امروزه در سنتورنواخته‌های متأخر دو تکنیک آرپژ (اجرای پیاپیِ نت‌های آکورد) و پاساژ (عبارات گذر) رواجی تام یافته‌اند چنان‌که این امر نگارندۀ کتاب لاچین را که
منتشرشده در
اخبار موسیقی
برچسب‌ها