من ندانستم از اول)2

که تو بی مهر و وفایی

عزیز من که تو بی مهر و وفایی

وعده کردی)2 لب لعلت را ببوسم

لب لعل نمکینت به مثال غنچه ی تر

دیشب بر ما بود بر ما بود یار من

چقد با صفا بود با صفا بود یار من

بتا بتا مجنون و مفتونم

من از غم تو

بتا بتا دیده چو جیحونم

من از غم تو

ای آیتی ز رویت حبیبم ز رویت

مارا چه دین و آیین حبیبم باز آیین

تاری زتار مویت حبیبم باز مویت

خراج چین و ماچین حبیبم باز ماچین

آسمان هر شب به ماه

آسمان هر شب به ماه خویش و نازد می نداند

تا سحرگه خفته با یک

صورت گر نقاش چین)2

رو صورت یارم ببین)2

یا صورتی)2 برکش چنین

یا ترک و کن صورت گری)2

اهل ایران همگی دست به دعا بردارید)2

ز برای شه ایران که سلامت باشد)2

انشالا سلامت باشد

آی شه ما رفته سحر

نگارا نگارا این همه قهر و غضب چیست

این همه قهر و غضب چیست

دلت بر )2 ما نمیسوزد سبب چیست

هزار دســـــتــــان بــه  چــمــــن           دوبـاره آمـد بـه ســـخــــن

کــه ای خــســـته  از  رنــج  دی            ببـیـن جـشـن گـهــای مــن

بـکن  دل ز نـــقـــد ینــــه جــــان           بنـه  در کـــف مـی فروش

مارا همه شب نمی برد خواب)2

ای خفته ی روزگار و دریاب)2

مارا همه شب نمی برد خواب)2

ای خفته ی روزگار و دریاب)2

( رفتم درمیخانه حبیبم )2

    (خوردم دوسه پیمانه)2

( من مستم و دیوانه حبیبم)2

 ( ما راکه برد خانه)2

 (جان جهان دوش کجا بوده ای)2

 نی غــلطم در دل مــا بـــوده ای

(آه که من دوش چه سان بوده ام )2

(آه کـه تـو دوش کـه را بـوده ای)2

به تو مشغول و بود خاطر ارباب نظر

شده کاسد همه بازار نکویان دگر

تو مگر تو مگر شاه پری رویانی

تو مگر تو مگر ماه نکو رویانی

تا به افتادم نظر)2

چهره به چهره رو به رو)2

شرح و دهم غم تورا)2

نکته به نکته مو به مو)2

ژیان هاف هافو شو هاف هافو شو هاف کن ببینم

ژیان هاف هافو شو هاف هافو شو هاف کن ببینم

برای هاف سینه را صاف کن ببینم

برای هاف سینه را صاف کن ببینم

باد صبا بر گل گذر کن

گل گذر کن گل گذر کن

 از حال گل ما را خبر کن

نازنين ما را خبر کن

گو بساقی کز ایاقی تر کن دماغی

(زان شرابی که شب مانده باقی)2

ای نگارا می گسارا مارا بیاور

(شمعی و شهدی اندر اطاقی)2

ای دست حق پشت و پناهت بازآ

چشم آرزومند نگاهت بازآ

وی توده ی ملت سپاهت بازآ

قربان کابینه سیاهت بازآ

تا رخت مقید نقاب است
دل چو پیچه ات در پیچ و تاب است
مملکت چو نرگست خراب است
چاره ی خرابی انقلاب است