خواهند و مرا از تو جدا دشمن و هم دوست

به به که چه شاه است و چه ماه است و چه نیکو

دل رفته ز کویت

آشفته چو مویت

ای یار جفا کرده و پیوند و بریده

این بود و وفا داری و عهد تو به دیده)2

(آنکه هلاک مــــن همی)2        خواهـــد مـــن سلامتش

هــــر چــه کند به شاهدی          کـــــس نکـــند ملامتش

  خدا کس نکند ملامتش    

سوز و نبین ز حد  به کس         بـاغ تفرج است و بـــس

جز بـه نظر نمـــیـــرســـد          ســــیـب درخــت قامتش

بار فراق دوستان) 2بس که نشسته بر دلم

بار فراق دوستان بس که نشسته بر دلم

می روم و نمیرود ناقه به زیر محملم)2

ای که مهار و میکشی

صبر کن سبک کرو

(وز طرفی تو میکشی

وز طرفی سلاسلم) تکرار

بنـشین به یادم شـــبــــی

 تر کن از ایـن می  لبــی

 که یاد یاران خوش است

 یاد آور ایـــــن خسـته را