«حسین مسرت» محقق و نویسنده‌ی یزدی در سوگ یاد استاد «مهدی ناظمی یزدی» با ذکر بیتی از «نظامی گنجوی» با این عنوان که «نجوید کسی بر کسی، برتری/مگر کز طریقِ هنرپروری» می‌گوید: به ناگاه ردیفِ شور از حرکت ایستاد، صدای مضراب در گلوی سنتور شکست و آهنگ قلب استاد «مهدی ناظمی» برای همیشه خاموش شد.
وی ادامه می‌دهد: امّا همگان می‌دانند همچنان که هنر نمی‌میرد، هنرمند نیز هیچ‌گاه نخواهد مُرد؛ کالبدی است چندروزه به امانت نزد هر کسی که او به فراخور گنجایش خود به اعتلای روحی می‌کوشد که درون این کالبد است و این روح است که همیشه و در همه زمان جاری و ساری است. امّا باید باور کنیم که دیگر مضرابِ شکوهمند او بر قلب سنتور فرود نخواهد آمد: سنتور شد یتیم به داغِ حبیبِ خویش/بیمار شد ترانه ز مرگِ طبیبِ خویش «شهریار تبریزی».
مسرت با بیان ان که استاد ناظمی آخرین بازمانده‌ی نسل هنرمندان دل‌سوخته‌ی موسیقی ایـران همـچون «حبیب سماعی»، «شهـنازی»، «اصغر بهـاری» و «ابوالحسن صبا»، در سوم خرداد 1376 رخت به دیار جاوید کشید، چنین ذکر می‌کند؛ «بعد از تو دگر، پرده‌ی ساز است، دریده/بعد از تو دگر، قامتِ چنگ است، خمیده».
این پژوهشگر یزدی اضافه می‌کند: دیگر کسی به شیرینی او سنتور نمی‌سازد تا استادان بزرگ، همایون و سه‌گاه را به ترنّم درآورند، استاد ناظمی از شاگردان خوب زنده‌یاد استاد «حبیب سماعی» بود که در طول 80 سال فعالیّت هنری و 92 سال زندگی، توانست هنر سنتورسازی را از لحاظ ساخت و کیفیّت صدا به بالاترین حد تکامل برساند و هرچه این زمان از موسیقی سنّتی خود، در زمینه‌ی ردیف‌های سنتور داریم، همه به همّت، کوشش و پایمردی اوست.
وی در سوگ یاد این هنرمند یزدی با بیان این که «بعد از تو دگر زخم کند، زخمه، دلِ چنگ/دیگر نزند زمزمۀ تار به دل، چنگ»، اظهار می‌کند: آوازه‌ی سنتورهای ساخت استاد ناظمی، حتّی از ایران نیز فراتر رفته است و امید داریم شاگردان خوب وی همچون استاد «امیرحمزه‌ی رضایی» ساکن یزد در اعتلای هنر او موفّق باشند.
وی یادآور می‌شود: خوشبختانه یکی از شاگردان برجسته‌ی وی یعنی «ارفع اطرایی» کتابی به نام «ناظمی و سنتور»، در چند وچون زندگی و کارهای استاد ناظمی نوشته که منبع خوبی برای آشنایی با استاد است.
مسرت با گرامیداشت یاد و نام استاد ناظمی، در پایان به نوشته‌ی «حدّادی» در مورد وی اشاره و نقل می‌کند: «مهدی ناظمی، فرزند ناظم‌التجّار یزدی، به سال 1291 هجری شمسی در یزد به دنیا آمد. از اوان کودکی به مشق سنتور و مدّتی نیز نزد شعبان‌خان، پدر جلیل شهناز در اصفهان به تمرین تار پرداخت. سپس در تهران در محضرِ حبیب سماعی تلمّذ کرد. در این دوران بود که با راهنمایی استاد خود، به ساختن سنتور مشغول شد. مهدی ناظمی یکی از سازندگان سنتور است که در انتخاب چوبِ سنتور و دیگر موارد فنّیِ این ساز، مهارتی استادانه دارد و سنتورهای کار دستِ وی، از بهترین سنتورها هستند.»
مصاحبه با حسین مسرت
نوشته حمید رضا دهقان
برای خواندن زندگی نامه کامل تر استاد مهدی ناظمی به اینجا مراجعه کنید.