نمایش موارد بر اساس برچسب: یاشار مهاجری

جای تأسف فراوان است برای کامیار صلواتی، که در جشنواره نوشته‌ها و سایت‌های موسیقی از دستان آروین صداقت کیش، ناقد یا مرورنویس «نویز»، جایزه‌ای دریافت نموده ‌است، ولی از فهم چند جمله‌ی ساده‌ی مجید کیانی قبل از اجرای بداهه نوازی سنتور در جشنواره موسیقی فجر سال ۱۳۹۷، ناتوان است. گناه این بدفهمی‌ بل کج‌فهمی‌ها را به ادبیات گفتاری کیانی نمی‌توان منسوب نمود چون دست‌کم بنده، یکی از افراد حاضر در سالن رودکی ۲۰ دقیقه سخنان مجید کیانی در باب موسیقی اندیشمندانه و بداهه‌نوازی را شنیدم و هیچ تناقضی در آنها نیافتم.

هر صدایی که از سنتور برمی خیزد فقط صدای آن نُت (نغمه) نواخته شده نیست بلکه شامل مجموعه ای از نغمه های فرعی هارمونیک (هماهنگ) با آن نیز می باشد که در دل آن صدای اصلی، به گوش می رسد و در اثر ادغام طیفی از صداهای فرعی با صدای اصلی، صدایی پُر طنین و پر غنا حاصل می گردد.

سلسله کنسرت های تکنوازی سنتور در تهران. 

این بخش را با اثر هنرمند گرامی یاشار مهاجری آغاز میکنیم.

رقابت در موسیقی از نگاه مجيد كيانی

 ياشار مهاجری / قريب به 40سال است كه رديف موسيقي ايران را به مثابه سرمشقي براي تعليم نوازندگي به هنرجويان خود اختيار كرده. او از يك‌سو بر كليشه نبودن و سيال بودن رديف انگشت تأكيد مي‌كند و از سويي ديگر بر شيوه سنتورنوازي حبيب سماعي (1325-1284 هـ . ش)، فارغ از مصلحت‌انديشي‌هاي زمانه، همواره پاي فشرده است. استاد مجيد كياني، موسيقيدان و نوزانده چيره‌دست سنتور كه اين روزها كمتر كسي است که از او به حسن خلق و استواري در راه حفظ و شناساندن موسيقي ارزشمند ايراني ياد نكند. وي اخيراً يكي از داوران هفتمين جشنواره موسيقي جوان بود. با او درباره تكنيك‌هاي داوري موسيقي صحبت كرديم.

(نقدی بر کتاب بخش هایی از ردیف حبیب سماعی به کوشش طلیعه کامران و شهاب منا)

نوشته یاشار مهاجری

اسم جُستی، رو مسمّا را بجو                 مه به بالا دان نه اندر آب جو

اخیراً کتابی با عنوان "بخش هایی از ردیف حبیب سماعی" به روايت طليعه کامران، آوانگاري و نگارش طليعه کامران، شهاب مِنا از سوي نشر موسيقي عارف منتشر شده است. کتاب، شامل دو بخش کلیِ مقدمه و آوانگاری ها می باشد. ابتدا خانم طلیعه کامران، مجموعه‌ی گردآوری و آوانگاری شده را، حاصل شاگردیِ خود از محضر استاد حبیب سماعی و مرتضی عبدالرسولی (شاگرد حبیب سماعی) معرفی می کند که قسمتی از آن را در سالهای 1334 و 1335 شمسی، خود، به نت نوشته و اخیراً نیز آقای شهاب منا با استفاده از منابع صوتی اجرا شده‌ی قدیمِ نویافته‌ی خانم کامران، آموزه های دیگری از دو استاد نامبرده را بر این مجموعه افزوده است.