نمایش موارد بر اساس برچسب: موسیقیدانان

متولد روز اول مهر سال 1323 - تهران / در خانواده ای پا به عرصه وجود نهاد که همگی اهل فرهنگ و ادبیات و شعر و موسیقی بودند. پدر ایشان با وجودی که در آن زمان از مشاغل مهم و بالای اداری برخوردار بودند ولی هرگز آن مشاغل عالی رتبه را افتخار ندانسته و همواره افتخارش براین بود که با هنر نقاشی، شعر، ادبیات و مویقی سر و کار دارد و توانسته فرزندانش را با هنر والای موسیقی مانوس سازد.
 

در دوره ی عباسیان و همزمان با اوج گیری نهضت ترجمه، کتابهای موسیقی ایران و هند و یونان نیز ترجمه شد و خلفای عباسی در ترویج و توسعه فن  و دانش آن کوشیدند؛ در اینجا شرحی از آثار و نوآوری های علمی ئانشمندان موسیقی در دوره ی خلافت عباسیان را به اختصار می آوریم:
ابراهیم بن ماهان موصلی (125-188 ق): پدرش ماهان از دهقانان ارجان یا ارگان فارس بود و از فارس به کوفه مهاجرت کرد و در آنجا با خانواده ای اصیل و ایرانی وصلت کرد. ابراهیم با پیشرفتی شگفت آور موسیقی را نزد کسانی چون جوانویه ی ایرانی فراگرفت و

جامعه هنری ايران در سی امين سالگرد درگذشت نورعلی خان برومند، ياد او را گرامی داشت.

شاگرد او محمد رضا شجريان، نقل می کند که ۲۹ دی ماه ۱۳۵۵ «همراه با استاد در کنسرت ارکستر سمفونيک تهران» حضور می يابند و ارکستر، غزلی از حافظ را همراه با موسيقی «غير سنتی» اجرا می کند.